رسانه های آمریکایی اعلام کردند که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا مایکل والتز مشاور امنیت ملی خود را در پی رسوایی در پیام رسان سیگنال برکنار کرده است.
ژیم صهیونیستی از زمین و هوا را در نواز غزه زیر آتش گرفته و بیمارستانها و مدارس آوارگان نیز از این حملات در امان نیستند.
محدودیتهای نظامی آمریکا تا حد زیادی اعتبار تهدیدات ترامپ علیه ایران را با محوریت پرونده اتمی این کشور زیر سوال میبرد. اگرچه این احتمال وجود دارد که آمریکا بخشی از قابلیتهای اتمی ایران را به خوبی پیدا کند و نابود سازد، اما با این حال، تقریبا غیرممکن است که آمریکا بتواند تمامی توانمندیهای هستهای تهران را نابود سازد. ایران اقدامات مختلفی را در زمینه پنهانسازی و البته پراکندهساختن تأسیسات و توانمندیهای اتمی اش انجام داده است.
از زمان سقوط دولت «بشار اسد» و حاکم شدن گروههای وابسته به ترکیه در سوریه، این کشور عرصه دخالت و کشمکش میان تل آویو و آنکارا برای گسترش مناطق نفوذ شده است.
این همان جلوهای از کوتهبینی در برنامههای شتابزده و بیمحابای دونالد ترامپ است. تنها در عرض ده روز، او پایههای دیرینهای را که دههها زیربنای اقتصاد جهانی را شکل داده بودند، در هم ریخت و به جای آن، سطحی بیسابقه از بیثباتی و سردرگمی را بهوجود آورد. اگرچه بخشی از این هرجومرج ممکن است بهطور موقت فروکش کرده باشد، اما بازسازی اعتماد از دسترفته و احیای نظم پیشین، فرآیندی زمانبر و دشوار خواهد بود.
شبکه خبری سیانان در تازهترین گزارش از تحولات جنگ اوکراین گزارش داد که اوکراینیها از احتمال محاصره شدن در خط مقدم نگراناند.
پس از فروپاشی دیوار برلین در سال 1989 و تقریباً یک سال قبل از سقوط اتحاد جماهیر شوروی در اواخر 1991، رئیسجمهور ایالات متحده، جورج بوش پدر، از «نظم جهانی جدید» سخن گفت. حالا، تنها دو ماه پس از آغاز دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، کاجا کالاس، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا، اعلام کرده است که «نظم بینالمللی در حال تجربه تغییراتی به مقیاسی است که از سال 1945 دیده نشده است.» اما نظم جهانی چیست و چگونه حفظ یا مختل میشود؟
با ادامه حملات نظامی آمریکا علیه حوثیها و احتمال تشدید بیشتر خشونتها، یکی از مواردی که باید به دقت زیر نظر گرفته شود، احتمال بروز تنش میان ریاض و ابوظبی است.
فرانس ۲۴ نوشت: استیو ویتکاف، تاجر املاک و مستغلات و از نزدیکان وفادار ترامپ، نماینده ایالات متحده است که نشاندهنده ترجیح ترامپ به افراد مورد اعتماد خود به جای دیپلماتهای سنتی است. فقدان تجربه دیپلماتیک او در مقابل عراقچی، مذاکرهکنندهای باتجربه که نقش مهمی در توافق هستهای ۲۰۱۵ ایفا کرد، قرار دارد. آشنایی عراقچی با همتایان آمریکایی و پرونده هستهای ایران میتواند به تهران برتری در هدایت مذاکرات بدهد.
تهران، مذاکرات با ترامپ را جدیتر از بایدن تلقی میکند، زیرا ترامپ برخلاف بایدن، تحریمها را ابزار فشار نمیداند بلکه حاضر است در قبال توافق، آنها را کاهش دهد. نتانیاهو همچنان بر مدل لیبی پافشاری دارد، اما چنین خواستههایی احتمالاً مانعی بر سر توافق خواهد بود. همزمان، انتخاب برخی مشاوران تندرو در اطراف ترامپ، نگرانیها درباره سوق یافتن سیاست خارجی آمریکا بهسمت رویارویی نظامی با ایران را افزایش داده است.
دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا زمانی که بازارهای مالی در حال افزایش هستند، خوشحال میشود که خود در مورد آنها صحبت کند، اما وقتی بازارها پس از تغییر رویه قابل توجه او در مورد تعرفهها، در حال کاهش هستند، او سوالات را به نزدیکترین مشاور خود ارجاع می دهد.