منطقه خلیج فارس همچنان بهای نبود توازن قوا و ناکامی پیمانهای بازدارنده را میپردازد، در حالی که آمریکا پس از دوران اوباما اولویت خاورمیانه را کاهش داده و با سیاستهای متناقض ترامپ بیاعتمادی متحدان عربی را تشدید کرده است. وتوی واشنگتن در شورای امنیت، تناقض روایتها در حمله به دوحه و حمایت آشکار از اسرائیل، پرسشهای جدی درباره آینده همکاری امنیتی با شورای همکاری ایجاد کرده است. همزمان، توافق دفاعی پاکستان و عربستان مسیر همگرایی عربی–اسلامی و کاهش اتکا به واشنگتن را هموار کرده است.
نیروهای آمریکایی خروج خود از پایگاه عینالاسد در استان الانبار و پایگاه ویکتوریا در بغداد را آغاز کردهاند؛ اقدامی که نگرانیها درباره ثبات آینده عراق، روابط بلندمدت بغداد و واشنگتن و راهبرد منطقهای آمریکا را افزایش داده است.
وتوی پیشنویس قطعنامه آتشبس در غزه آن هم برای چندمین بار، مهر تایید دیگری بر شرکت مستقیم و غیرقابل انکار آمریکا در جنایت جنگی، نسلکشی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه صلح رژیم اسرائیل در غزه و ادامه حمایت از جنایات این رژیم در منطقه غرب آسیاست.
نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی به رسانه لبنانی گفت مسکو و پکن ابتکار جدیدی را برای حلوفصل موضوع هستهای ایران ارائه خواهند کرد.
نخستوزیر اسرائیل نمیتواند توضیح دهد که چگونه قصد دارد در عملیات غزه پیروز شود و همزمان گروگانها را در امان نگه دارد، به سادگی به این دلیل که هیچ برنامهای برای انجام این کار ندارد. در همین حال، رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل، که مخالف عملیات در شهر غزه است، روند کمپین نظامی را کند کرده تا ریسکها کاهش یابد.
معاون وزیر خارجه ایران با اشاره به اقدامات اخیر اروپاییها درباره اسنپبک، گفت: ایران نشان داده که برای مواجهه با هر سناریویی آمادگی دارد و رفتار، سیاستها و اقدامات خود را متناسب با اقدامات طرفهای مقابل تنظیم خواهد کرد.
ارتش اسرائیل در ۱۵ سپتامبر عملیات گستردهای علیه غزه آغاز کرد و سهطرف شهر را محاصره نمود، اما بسیاری از ساکنان به دلیل ناتوانی در جابهجایی ماندهاند. طی دو سال جنگ، بیش از ۶۴ هزار فلسطینی کشته و غزه ویران شده است. در حالیکه افکار عمومی اسرائیل و حتی بخشی از ارتش خواستار آتشبس هستند، نتانیاهو برای بقای سیاسی بر ادامه جنگ اصرار دارد. همزمان، فشارهای بینالمللی و احتمال انزوای اسرائیل افزایش یافته و حمایت آمریکا نیز مشروط و شکننده شده است.
حقی به نام «حق وتو» و بهرهمندی تعدادی از کشورهایی که در کارنامه خویش انجام جنگها یا آغاز جنگهای ضدبشری و تحمیل هزینههای غیرقابل باور به جوامع و کشورهای مختلف را داشتهاند، تنها در جهت منافع سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی خود و وابستگانشان به کار رفته است.
والت ویتمن روستو اقتصاددان نامآور آمریکایی در قرن بیستم و البته منفور سوسیالیستها بود. هنگامیکه جان اف. کندی رئیسجمهور ایالات متحد تصمیم به تشویق و کمک به اجرای برنامههای اصلاحی در کشورهای متحد با آمریکا در سرتاسر جهان را گرفت - از جمله در ایران که به نخستوزیری علی امینی و آغاز اصلاحات ارضی انجامید - روستو یکی از نخستین کارشناسانی بود که توجه کندی را به خود جلب کرد و سمتی را هم در دولت او به دست آورد. او سپس در دولت جانسون به سمت مهم مشاور امنیت ملی رسید. عنوان کتاب بسیار مشهور او بهاندازۀ کافی گویای تصویری است که از او بهعنوان یکی از نظریهپردازان بلوک غرب در دوران جنگ سرد در ذهنها نقش بسته بود: «مراحل رشد اقتصادی: مانیفستی غیر کمونیستی.»
فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) اعلام کرد که نیروهای مسلح ایالات متحده و عربستان سعودی بزرگترین رزمایش با گلولههای جنگی در منطقه را برای مقابله با سامانههای هوایی بدون سرنشین انجام دادند.
اهداف متعارض ترکیه و اسرائیل حالتی را ایجاد کرده که تحلیلگران نظامی آن را «هندسه برخورد» مینامند