روزنامه چاپ لندن در گزارشی با اشاره به عملیات نظامی آمریکا در غرب آسیا از طریق حمله به یمن خاطر نشان کرد: وعده ترامپ برای پایان دادن به جنگها زیر سوال رفته است.
پس از سقوط بشار اسد، ترکیه بهعنوان برنده بحران سوریه معرفی شده، اما این ادعا سادهانگارانه است. حمایت ترکیه از هیئت تحریرالشام و ارتش ملی سوریه نقشی محوری داشت، اما ضعفهای استراتژیک و چالشهایی نظیر رقابت اعراب، ملیگرایی کُردی و محدودیت نفوذ در دمشق، برتری آنکارا را به چالش کشیده است. اکنون ترکیه یکی از بازیگران اصلی باقیمانده، اما برنده قطعی نیست و رقابت برای کنترل سوریه ادامه دارد.
بنیامین نتانیاهو با تأخیر عمدی در امضای توافق گروگانها و آتشبس غزه، منافع سیاسی خود را بر اولویتهای انسانی ترجیح داد. او توافقی را که ماهها آماده اجرا بود، به بهانه نابودی کامل حماس به تعویق انداخت تا همزمان با تحلیف ترامپ امضا شود. این تأخیر، خسارات انسانی و نظامی زیادی بهبار آورد و نشاندهنده فرصتطلبی سیاسی و بیتوجهی به استراتژی دیپلماتیک مؤثر بود.
یک اندیشکده اروپایی به مذاکرات احتمالی میان ایران و آمریکا پرداخته و به ۵ دلیل اشاره میکند که مذاکره با دونالد ترامپ، رئیس جمهور جدید ایالات متحده را برای جمهوری اسلامی ایران سخت میکند.
یک مقام ارشد نیروهای کُرد در سوریه گفت نیروهای آمریکا و فرانسه میتوانند امنیت تمامی منطقه مرزی در شمال سوریه را تأمین کنند تا از بروز جنگ میان نیروهای کرد سوری مورد حمایت غرب با ترکیه جلوگیری شود. الهام احمد که مسئول سیاست خارجی حکومت خودمختار کردها در سوریه است، به شبکه ۵ تلویزیون فرانسه گفت نیروهای این منطقه آماده هستند که آمریکا و فرانسه امنیت این مناطق را تأمین کنند و عهدهدار این مسئولیت شوند.
جنبش جهاد اسلامی فلسطین با انتشار بیانیهای ضمن استقبال از توافق آتش بس، اعلام کرد برای خدمت به مردم غزه و همگامی با چالشهای مرحله بعدی از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد.
کارشناسان بنیاد آمریکایی «دفاع از دموکراسیها»، سفر «مسعود پزشکیان» به مسکو و امضای «توافق مشارکت استراتژیک جامع» با روسیه را نشاندهنده شکلگیری مشارکتی مهم و تلاش برای برنامهریزی همکاریهای آینده بین دوکشور ارزیابی کردند.
تحلیلگران معتقدند که تهدید اصلی برای آمریکا چین است، نه ایران. ایران با توجه به تاریخ مداخلات غرب، بهویژه کودتای ۱۹۵۳، به سیاستهای واقعبینانه و عملگرایانه در برابر اسرائیل و برنامه هستهای نیاز دارد. دستیابی به توافق هستهای پایدار، با کاهش تحریمها و تقویت امنیت منطقهای، میتواند روابط ایران و غرب را بهبود بخشد و به امنیت بینالمللی کمک کند.
ایران باید در مسیر مشابه چین گام بردارد و روابط خود را با جهان خارج بهبود بخشد، نسخهای ایرانی از «اصلاحات و درهای باز» را اجرا کند، روابط خود را با کشورهای همسایه تسهیل کند و تأثیر ایدئولوژی را بر دیپلماسی خود کاهش دهد.
این روزها شاهد اوجگیری رقابتهای انتخاباتی آلمانیها هستیم که خود را آماده انتخابات زودهنگام ۲۳ فوریه میکنند. با این حال یک فیل عظیمالجثه در اتاق وجود دارد- که چیزی جز مراسم تحلیف هفته آینده دونالد ترامپ نیست. پدیدهای که تاثیرات مختلف و متفاوتی میتواند بر روند انتخابات آلمان داشته باشد.
تحولات ۱۵ ماه گذشته فرصتی غیرمنتظره برای مهار ایران فراهم آورده است؛ فرصتی که نباید از دست برود. نکته جالبی در اینجا وجود دارد، چرا که این رئیسجمهوری پیشین ایالات متحده، دونالد ترامپ بود که این کشور را از توافق هستهای ۲۰۱۵ خارج کرد. اما مذاکره برای یک پیمان جدید و بهبودیافته شبیه به همان کاری خواهد بود که ترامپ در نخستین دولت خود هنگام مذاکره با مکزیک و کانادا برای جایگزینی توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) با توافقنامه ایالات متحده – مکزیک – کانادا (USMCA) انجام داد. یک توافق جدید با ایران همچنین میتواند نیاز به استفاده گسترده از نیروی نظامی را برطرف کند، کاری که ترامپ معمولاً با آن مخالف بوده است. اما این موضوع فوریت دارد.