روایتهای چینیها هم در مورد آمریکا رنگارنگ است. در چین، روایتی آمادگی تقابل نظامی با آمریکا را جدی میبیند و روایت دیگری همکاری با آمریکا را ضروری میداند و بین تقابل و همکاری، روایتهای دیگری نیز وجود دارد.
پس از تلاشهای مکرر به نظر میرسد که ایران و غرب با دو منطق متفاوت پذیرفتند که مکانیسم ماشه فعال خواهد شد و خود را برای دوران پس از فعالسازی این مکانیسم آماده میکنند.
مقامهای چینی در برابر رهبران اروپایی و دیگر خارجیانی که به پکن میآیند تا خواستار رفتار عادلانهتر با شرکتهایشان یا ایجاد توازن در اقتصاد چین شوند کوتاه نمیآیند.
دونالد ترامپ پس از دیدار با زلنسکی موضع خود را تغییر داد و اعلام کرد اوکراین میتواند سراسر خاکش را بازپس گیرد؛ چرخشی که تنها پنج هفته پس از تاکید او بر واگذاری بخشی از سرزمین اوکراین به روسیه رخ داد. این موضع تازه با تردید مشاوران و متحدان اروپایی روبهرو شد و حتی وزیر خارجهاش آن را نقض کرد. ترامپ در سازمان ملل پوتین را به دلیل طولانی شدن جنگ و بحران اقتصادی روسیه «ببر کاغذی» نامید، اما استراتژی مشخصی برای حمایت نظامی از اوکراین و تعهد به ناتو ارائه نکرد.
محمد بن سلمان با کارزار شناسایی فلسطین موفقیتی دیپلماتیک کسب کرده، اما ناتوانی در جلب همراهی آمریکا ضعف نفوذ ریاض را آشکار ساخته است. جنگ غزه، بیاعتنایی ترامپ به خواستههای سعودی و نزدیکی ریاض به چین، روسیه و حتی ایران نشان میدهد عربستان در پی بازتعریف جایگاه خود است. بااینحال، ماجراجوییهای منطقهای از یمن تا لبنان و محاصره قطر اغلب نتیجهای معکوس داشتهاند. پیمان دفاعی تازه با پاکستان بیش از آنکه پشتوانهای واقعی باشد، نمایش قدرتی نمادین است؛ زیرا عربستان همچنان ناگزیر زیر چتر امنیتی واشنگتن باقی مانده است.
سه ماه پس از جنگ دوازدهروزه ایران و اسرائیل، تنشها همچنان بالاست و تحلیلگران دور دوم درگیری را اجتنابناپذیر میدانند. دو طرف با رزمایشهای گسترده پیام بازدارندگی میفرستند، اما بحران هستهای ایران به ابهامی خطرناک تبدیل شده است.
دهلی از واشنگتن درخواست کرده که برای محدود کردن تجارت با روسیه، به نفت ایران اجازه ورود بدهد.
تداوم ابهام هستهای به چند شرط بستگی دارد و در فقدان این شروط، ابهام بیش از آنکه یک راهبرد پایدار باشد، به یک اقدام موقت و واکنشی بدل میشود.
از آنجا که ایالات متحده فاصله زیادی با دیگر قدرتهای بزرگ دارد و هیچ بلندپروازی سرزمینی در اوراسیا نداشته، بسیاری از کشورهای مهم ترجیح میدادند با آمریکا همسو شوند تا علیه آن ائتلاف کنند. اما ترامپ این مزیت قابل توجه را به خطر انداخته است.
امضای توافق دفاعی میان پاکستان و عربستان چندان غیرمنتظره نیست. اما زمانبندی آن برای منطقه جنوب آسیا و خاورمیانه اهمیت کلیدی دارد.
معاون وزیر خارجه ایران گفت: پیشنویس قطعنامه ارائهشده از سوی روسیه و چین برای تمدید فنی قطعنامه ۲۲۳۱ آخرین فرصت برای جلوگیری از تشدید تنشهای خودساخته اروپایی-آمریکایی بهشمار میرود.