نظرسنجی مؤسسه امور جهانی اوراسیا نشان میدهد سیاست خارجی ایالات متحده بهشدت دوقطبی شده است. جمهوریخواهان از رویکرد تهاجمی و مداخلهگرای ترامپ حمایت میکنند، در حالیکه دموکراتها بر دیپلماسی، حقوق بشر و کنترل کنگره تأکید دارند. اختلافات عمیق در موضوعاتی چون جنگ غزه، روابط با چین و ایران، هزینههای نظامی و نقش جهانی آمریکا آشکار است. در عین حال، پیام «اول آمریکا» همچنان برای بخشی از جامعه جذاب مانده و محور ارزیابی عملکرد ترامپ است.
نخست وزیر سوریه گفت: جلسه هیات وزیران سوریه صبح روز یکشنبه برگزار می شود و برای هر اقدامی جهت واگذاری قدرت آماده هستیم.
فرماندهی ارتش سوریه در بیانیه ای، سقوط حکومت «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه را اعلام کرد.
رسانههای غربی و عربی با انتشار گزارشهایی، ادعاهایی در مورد خروج بشار اسد از سوریه و نیز ورود گروههای مسلح به دمشق پایتخت این کشور مطرح کردند.
یکی از رهبران ائتلاف فتح عراق از فرار هزاران تروریست از زندان های سوریه و نقشه کشورهای غربی برای تجزیه این کشور خبر داد.
وزیر خارجه ایران با بیان اینکه با وزیر خارجه ترکیه گفتوگوهای صریح و مستقیمی داشته است، تاکید کرد که ایران کماکان به حمایت از مردم و دولت سوریه ادامه خواهد داد.
اندیشکده آمریکایی«هریتیج» گزارشی با عنوان «دستور رهبری ۲۰۲۵؛ وعده محافظهکار» منتشر کرد که در آن دستورکارهایی برای ایجاد تغییرات بنیادین در ساختار سیاست داخلی و خارجی آمریکا تدوین شده است که طبق آن هزاران تن از کارمندان دولت اخراج میشوند، وزارت آموزشوپرورش و برخی از نهادهای دولت فدرال منحل، مالیاتها کمشده و سیاست خارجی این کشور در جهان و خاورمیانه شاهد چرخش اساسی خواهد بود.
فارن افرز در مطلبی به هراس واشنگتن از اتحاد پکن- مسکو و ناتوانی «دونالد ترامپ» در برهم زدن این اتحاد با وجود وعدههایی که او در کارزارهای انتخاباتی خود داده بود، پرداخت.
عبدالباری عطوان گفت: «سوریه در معرض تجاوز سه جانبه ترکی، اسرائیلی و آمریکایی قرار دارد و به همین دلیل، ما در سنگر آن می ایستیم.»
با افزایش تنش ها در سوریه، گروهی از ناظران تلاش دارند تا متغیرهای داخلی و منطقه ای که زمینه ساز رویاروی دوباره در این کشور شد را بررسی کنند، به باور گروهی از ناظران انفعال دمشق در اجرای برنامه اصلاحات در کنار فعل و انفعال های امنیتی پیچیده خاورمیانه موجب شد تا این کشور بار دیگر درگیر جنگ داخلی شود.
بازگشت ترامپ به قدرت با انزواطلبی، جنگ تجاری با چین، تشدید تنش با ایران و سیاستهای معاملهمحور همراه خواهد بود. اروپا بهدنبال خودمختاری امنیتی است و حمایت از دموکراسی جهانی ممکن است تضعیف شود. در این دوره روابط با ناتو، تایوان و خاورمیانه با چالشهای جدی مواجه خواهند شد.