برخی از تحلیلگران از مناسبات مسکو و پکن با عنوان شراکت بدون محدودیت یاد میکنند، اما واقعیت آن است که این اتحاد با وجود اشتراکات بسیار و انکارناپذیر، با چالشها و تناقضهایی هم همراه بوده است.
خبرنگار وبسایت آکسیوس در این خصوص نوشت: (رژیم) اسرائیل از قبل به آمریکا اطلاع داده بود که قصد حمله به غزه را دارد.
اگر پس از دریافت سامانههای KM-SAM جنگ دیگری میان ایران و اسرائیل درگیرد، عراق از لحاظ نظری توان بیشتری برای مقابله با هواپیماهای اسرائیلی در آسمان خود خواهد داشت.
درخواست جدید پوتین به طور قابل توجهی به ضرر اوکراین بوده و میتواند مانعی برای صلح باشد.
رسانه آمریکایی گزارش داد، اعتراضات «نه به پادشاه» نزدیک به ۷ میلیون معترض آمریکایی را در سراسر ایالات متحده به خود جذب کرد.
تهران اعلام کرد محدودیتهای برنامه هستهای با انقضای توافق «پایان یافته» است.
حرکت ترامپ برای از سرگیری گفتوگو با پوتین سایهای بر دیدار نسبتاً صمیمانه او با رئیسجمهور اوکراین انداخت، دیداری که در آن دو رهبر پیش از ناهار خصوصی با خبرنگاران صحبت کردند.
این بندر قرار است در شهر پَسنی، واقع در منطقهی گوادر از استان بلوچستان، احداث شود؛ استانی که با افغانستان و ایران هممرز است و از آن به عنوان دروازهی صادرات مواد معدنی حیاتی پاکستان یاد میشود.
ترامپ چنان مواضع عمومی متغیری دارد که نمیتوان او را از نظر ایدئولوژیک در هیچ قالبی گنجاند. او در نخستین سخنرانیاش در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «بهعنوان رئیسجمهور ایالات متحده، من همیشه آمریکا را در اولویت قرار خواهم داد، همانطور که شما، بهعنوان رهبران کشورهای خود، باید کشور خود را در اولویت بگذارید».
اتحادیه اروپا بامداد جمعه با اختصاص ۱.۵ میلیارد یورو (۱.۸ میلیارد دلار) برای تقویت صنعت دفاعی و افزایش تولید و زنجیره تامین تسلیحات به توافق رسید.
استفان والت در این یادداشت، «اتحاد ویژهٔ آمریکا و اسرائیل» را عامل اصلی بنبست صلح در خاورمیانه میداند. او تأکید میکند که طرح صلح ترامپ تکرار الگوی یکجانبه و بینتیجهٔ گذشته است، زیرا واشنگتن هرگز حاضر به اعمال فشار واقعی بر تلآویو نیست. به باور والت، حمایت بیقید و شرط آمریکا هزینههای سنگین مالی، اخلاقی و سیاسی دارد، اعتبار جهانی واشنگتن را تضعیف و حتی اسرائیل را به سوی افراطگرایی، انزوا و فروپاشی درونی سوق داده است.