یک اندیشکده آمریکایی نوشت: با پایان دور سوم مذاکرات، به نظر میرسد پیشرفت کافی حاصل شده تا مذاکرات ادامه یابد اما بدون شک، مسئله غنیسازی بزرگترین نقطه اختلاف خواهد بود. علاوه بر این، مخالفان توافق از هر فرصتی برای تخریب مذاکرات استفاده خواهندکرد.
پس از آنکه اسامی مذاکره کنندگان ارشد ایران و آمریکا اعلام شد، نگاهها به «استیو ویتکاف»، مذاکره کننده ارشد آمریکا بیش از پیش جلب شده است.
فارن پالسی نوشت: دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا با انتصاب تعداد زیادی از مقامهای وفادار به خود، رویکرد جنگطلبانه با بسیاری از کشورها، نادیده گرفتن احساسات ناسیونالیستی سایر کشورها، هنجارشکنی، نقض توافقات و تضعیف پیشرفتهای علمی و نوآوری، سیاست خارجی آمریکا را نابود میکند.
رسانههای آمریکایی با ادعای غافلگیری مقامهای ایرانی از سخنان دیشب رئیسجمهوری آمریکا، گمانهزنی کردند که فرستاده وی در خاورمیانه در مذاکرات هفته آتی نقشآفرینی کند.
پکن میتواند از بیثباتی ناشی از رویکردهای تفرقهافکنانه و غیرمتعارف ترامپ برای تقویت جایگاه جهانی خود، تضعیف اتحادهای آمریکا، و پیشبرد اهداف اقتصادی و نظامیاش بهرهبرداری کند.
سیاستهای تعرفهای ترامپ علیه چین و رویکرد محافظهکارانه او در برابر رقابت جهانی، چالشهای بزرگی را به همراه داشت. اما تنها راه رسیدن به یک اقتصاد جهانی پایدار، همکاری و بازسازی اعتماد میان کشورهاست. چین نشان داده که با توسعه تکنولوژی، نیروی انسانی ماهر و تولید پیشرفته، رقیب جدی در بازار جهانی است. بهجای تنش و تقابل، رویکرد مشترک و اعتماد متقابل میتواند مسیری بهسوی رشد اقتصادی پایدار و متوازن برای هر دو کشور فراهم کند.
پایگاه تحلیلی «بنیاد تحقیقات ناظران» در گزارشی مینویسد: مقامهای کاخ سفید میگویند این افزایش نیروها لزوماً به معنای اقدام نظامی قریبالوقوع نیست، بلکه نشاندهنده تمایل آمریکا به مذاکره از موضع قدرت است، از سوی دیگر ایرانیها برای هر سناریویی آمادهاند.
بسیاری از بلندترین صداهایی که سیاست واشنگتن در قبال ایران را شکل میدهند - چه در داخل دولت و چه در خارج از آن - بهطور فعالانه در حال تخریب هر مسیر واقعبینانهای برای دیپلماسی هستند.
نشریه آمریکایی رئیس جمهور چین را برنده جنگ تجاری که دونالد ترامپ با اعلام تعرفههای تجاری بالا علیه کشورهای دیگر به راه انداخته، دانست.
روزنامه فایننشال تایمز با اشاره به رقابت کشورها برای سلطه بر نظام های جهانی پرداخت نوشت، برخی از کشورهای اروپایی خود را برای جنگهای بعدی در حوزه «ژئواکونومی» آماده میکنند؛ پدیده ای که در آن از فضا و مکان های جغرافیایی برای تولید قدرت اقتصادی استفاده میشود.
جود بلانشت و رایان هاس بر اهمیت درک توازن قدرت با بزرگترین رقیب آمریکا و چالشهای مرتبط با آن تأکید کردند. آنها استدلال میکنند که بزرگترین خطر این نیست که واشینگتن قدرت چین را دستکم بگیرد، بلکه این است که منابع قدرت خود را نادیده بگیرد. بلانشت رئیس مرکز تحقیقات چین در مؤسسه رند است، در حالی که هاس، پژوهشگر مؤسسه بروکینگز، سالها در شورای امنیت ملی و وزارت امور خارجه آمریکا بر سیاست چین کار کرده است.